
ΚΑΠΕΣΟΒΟ ΙΩΑΝΝΙΝΑ
Χτισμένο αμφιθεατρικά στα 1.100 μέτρα υψόμετρο το Καπέσοβο είναι ένα από τα 46 χωριά των Ζαγοροχωρίων.
Η χαράδρα έχει μήκος δώδεκα χιλιόμετρα και ύψος περίπου 1000 μέτρα. Για να διασχίσεις τη χαράδρα σπυ παίρνει έξι μέχρι επτάμιση ώρες.
![]() |
![]() |
![]() |
|||
![]() |
![]() |
![]() |
|||
![]() |
![]() |
![]() |
Χτισμένο αμφιθεατρικά στα 1.100 μέτρα υψόμετρο το Καπέσοβο είναι ένα από τα 46 χωριά των Ζαγοροχωρίων.
Το μικρό Πάπιγκο βρίσκεται σε υψόμετρο 980 μέτρων και το μεγάλο σε υψόμετρο 1020 μέτρα. Οι δύο οικισμοί απέχουν 2,5 χιλιόμετρα.
Είναι το πιο ζωντανό χωριό από όλα τα Ζαγόρια. Σκαρφαλωμένο στην οροσειρά της Τύμφης και περιτριγυρισμένο από πανέμορφα δάση.
Για ολόκληρες δεκαετίες οι Κήποι αποτελούσαν το διοικητικό κέντρο του Ζαγορίου. Το Δίλοφο, έχει χαρακτηρισθεί τοποθεσία φυσικού κάλους.
Δεν πρόκειται για ένα ακόμη χωριό των Ζαγορίων, αλλά για έναν πανέμορφο περιφραγμένο χώρο, γεμάτο από σαρακατσάνικα κονάκια.
Ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα γεφύρια των Ζαγοροχωρίων είναι το γεφύρι του Κόκκορη, το οποίο πήρε το όνομά του από έναν μυλωνά.
Είναι το ορεινότερο χωριό, το οποίο τον χειμώνα είναι έρημο. Λόγω των καιρικών συνθηκών, δεν μένει κανένας κάτοικος.
Εδώ και 60 χρόνια στην χωματερή καταλήγει σχεδόν το σύνολο των απορριμμάτων του νομού.
Είναι το μοναδικό νησί χωρίς όνομα και έχει συνδέσει την ιστορία του με την τραγική κατάληξη του Αλή Πασά.
Μόλιστα, Γαναδιό, Βούρμπιανη είναι μερικά μόνο από τα ξακουστά χωριά των μαστόρων της πέτρας. Πρωτεύουσα όλων, η Πυρσόγιαννη.
Χτισμένη στις πλαγιές του όρους Τραπεζίτσα, είναι αναμφίβολα μια από τις πιο όμορφες ακριτικές περιοχές της Ελλάδας.
Κατασκευάστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα και μέχρι το 1970 κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος από τις κύριες ανάγκες επιβίωσης των κατοίκων της περιοχής.
Η χαράδρα έχει μήκος δώδεκα χιλιόμετρα και ύψος περίπου 1000 μέτρα. Για να διασχίσεις τη χαράδρα σου παίρνει από έξι μέχρι επτάμιση ώρες.
Κατεξοχήν κτηνοτροφικός οικισμός, φημίζεται για τα νόστιμα κρεατικά του. Στη μοναδική αλλαντοποιία παράγονται 3 είδη λουκάνικου.
Η τεχνητή λίμνη βρίσκεται σε υψόμετρο 1.350 μέτρων, από την επιφάνεια της θάλασσας.
Η έλλειψη βιολογικού καθαρισμού σε όλους τους δήμους του Νομού και η κατασκευή τείχους την έχουν οδηγήσει στην οικολογική της καταστροφή.
Φτάνει στη μεγάλη της ακμή τον 18ο και 19ο αιώνα. Το 1975 η πόλη αριθμούσε γύρω στα 500 εργαστήρια, σήμερα υπάρχουν μόλις 90.
Είναι ένα ποτάμι μέτριας δυσκολίας, με πεντακάθαρα νερά και εκπληκτικά φυσικά τοπία.
Πέντε χιλιάδες άνθρωποι ζουν σήμερα μέσα σε αυτό, καθιστώντας το ένα από τα ελάχιστα κάστρα της Ελλάδας που κατοικούνται.
Είναι χτισμένα στη δυτική όχθη της λίμνης Παμβώτιδας. Η πόλη φημίζεται για τα αργυροχοεία της και για το μπακλαβά της.
Μια ομάδα νέων ανθρώπων, γνωστή ως «Sold Out» προσπαθούν να κινήσουν τα νερά της πόλης και να περάσουν εναλλακτικές ιδέες διασκέδασης.
Ιδρύθηκε το 1974 και σήμερα αριθμεί 45 ενεργά μέλη. Η πανοραμική θέα της πόλης, της λίμνης της κυρά-Φροσύνης και των γύρω βουνών, σε καθηλώνει.
Ονομάστηκε έτσι, από τις πολλές διαφορετικές ποικιλίες ψαριών που τρέφει στα νερά της.
Τρώγονται τηγανητά, αλλά μπορούν να μαγειρευτούν και με μπεσαμέλ. Συνοδεύονται πάντα με τσιπουράκι.
Με έκταση 15 στρεμμάτων, είναι ένα από τα μεγαλύτερα χερσαία σπήλαια στην Ελλάδα και ένα από τα ωραιότερα στα Βαλκάνια.